به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام  میرزا محمدی در مراسم بزرگداشت شهدای مدافع حرم که در مدرسه   صدوق  فاز ۴برگزار شد، با اشاره به جایگاه و مقام شهید در دین مبین اسلام گفت: شهداء اسلام و انقلاب  با شهادت خود با آرمان های امام راحل و مکتب اهل بیت علیهم السلام عهد و پیمان بستند.
وی در ادامه با تاکید بر اهمیت و ضرورت برگزاری این چنین جلسات ابراز داشت: برگزاری  یادواره شهدا به منزله یاد شهدا می باشد و این اجر عظیمی نزد خداوند متعال دارد و خود این جلسات عزت و افتخار است که عهد و بیعتی با امام راحل و ولایت است.
این خطیب حوزوی حیات را به دو معنی مادی و طیبه تقسیم کرد و اظهار داشت: با توجه به آیات قرآن کریم و روایات متعددی که از معصومین(ع) وارد شده، می فهمیم که دو نوع حیات داریم و در معنای حیات مادی می توان چنین معنی کرد که تمام موجودات عالم در آن یکسان هستند و در این حیات، احدی بر دیگری شرافت و برتری ندارد  که همان حیات حیوانی است.
وی در ادامه با اشاره به خطبه 87 نهج البلاغه که تعبیری در بیان حیات مادی دارد ابراز داشت: حضرت علی علیه السلام در این خطبه تعبیری جالب نسبت به کسانی که حیات مادی را سرلوحه زندگی خود قرار داده اند، دارد و اشاره کرده اند که آن ها انسان هایی هستند که صورت انسانی ولی دارای سیرت حیوانی می باشند که اصلا به جریان هدایت کاری ندارند و همیشه نقطه مقابل جریان هدایت که ظلالت و گمراهی است حرکت می کنند.
 سخنران مراسم در ادامه افزود: این افراد کور کورانه و با بی بصیرتی محض در زندگی گام بر می دارند و در حقیقت مردگان واقعی می باشند که میان مردم زندگی می کنند و انسان هایی هستند که در این تجارتخانه عالم جزء ضرر چیزی نمی یابند و با وجودآن که در دنیا هستند تاریخ مصرفشان گذشته است.
حجت الاسلام  میرزا محمدی در بیان معرفی حیات طیبه خاطرنشان ساخت: حیات طیبه ناظر به دغدغه های مادی و حیوانی نیست و کسانی که حیات واقعی در زندگی خود دارند، اهل عمل صالح هستند و مومن به معنای واقعی می باشند، چرا که در مسیر هدایت الهی و رسول او لبیک گفتند.
وی در ادامه افزود: حیات واقعی منطبق بر سخنان پیامبر و اهل بیت علیهم السلام می باشد و دارای ویژگی های همچون ان که صاحبان این حیات از ذکر خدا غافل نمی شوند و به واسطه همین ذکر خدا معیشت قلبی درون خود را مدیریت می کنند، و همیشه شب روز تمام دغدغه خود را رضای خداوند قرار داده اند، رضای الله نه برای بهشت و نه ترس از جهنم می باشد، بلکه این ها خدا را اهل عبادت می دانند.
این محقق حوزه در پایان با بیان جایگاه شهدا خاطر نشان ساخت: شهدا اهل غفلت نبودند و همواره دنبال آبادانی قلب خود در جهت رضای الهی بودند و گوی سبقت را در شب زنده داری ربوده بودند و در اعمال خود با خضوع و خشوع حضور داشتند و همچنین در محبت به خانواده و همسر و فرزندان در اوج نسبت به دیگران بودند.